با علاقه ای که مهدی مقدم از همان تئاتر جامعه باربد و مشاهده‌ی عکسبرداری سرصحنه‌ی
مرحوم خادم ، عکاس تئاتر در خود حس کرده بود در اولین فرصت به عنوان شغل دوم
به عکاسی روی آورد و با راه اندازی “عکاسخانه‌ی مقدم” در محله‌ی حسام السلطنه تهران بخشی از
فعالیت هنری خود را در این رسته پی گرفت.

با وقوع انقلاب و خانه نشینی اکثر هنرمندان، عکاسخانه کار تمام‌وقت ایشان گردید.
از موفقیت های خاص مهدی مقدم در این کار، تولید دارو های سیاه وسفید عکاسی
با فرمولاسیون خاص او به نام “داروفنی مقدم” بود که سال‌های زیادی مورد مصرف همکاران عکاس او قرار گرفت.
در سالهای بعد عکاسخانه‌ی “سمر” در شهران و لابراتوار چاپ “عکاسان غرب تهران” را در ادامه این مسیر راه اندازی و مدیریت کرد.

این عکاسباشی خواننده یا خواننده‌ی عکاسباشی که با حضورش در این دو عرصه‌ی هنری پل
ارتباطی خوبی بین این دو هنر ارزشمند برقرار کرده بود با خواندن ترانه ای به نام “عکاسباشی”
دین خود را به همکارانش در جامعه‌ی عکاسان ادا کرد